What can’t be said, must be done’
Misschien vat deze ene zin wel het wezen van het kunstenaarschap samen:

Angst voor het triviale en banale van het persoonlijke verhaal en niet in de laatste plaats de ontoereikendheid van de taal maken dat levenslang ik kleuren en vormen – de materie dus – gebruik om mijn verhaal te vertellen: metaforen voor het onzegbare.
Niettemin is juist de taal – het verhaal – altijd het uitgangspunt, het begin van elk werkstuk; twee- of driedimensionaal.
Voor mijn werk geldt letterlijk: ‘In den beginne was het woord’. Altijd is er een tekst  die fascineert of ontroert; een gedicht, een fragment proza, een vers, een spreuk die het begin vormt van het creatieve proces, en dat in de meest letterlijke betekenis: ik begin met die tekst te schrijven, in de was, in de klei, in de zinkplaat, op het doek.
Het magische van de taal; de energie van het woord; bijna opportuun, als een bezweringsritueel, eindeloos herhaald, wordt het neergeschreven.

Vanwege de betekenis, inhoud en schoonheid, maar ook als beeldelement: het fascinerende van menselijk, al of niet leesbaar schrift!

Sommige van mijn beelden zijn er letterlijk uit opgebouwd. Vaak echter blijft er van het schrijfritueel niets zichtbaars over, maar het is er altijd. Dat is het begin.

lk bedien me van drie beeldvormen om van die fascinaties te `verhalen’: het schilderen, de grafiek en het beelden maken.
Mijn beeldende werk kent drie belangrijke fascinaties. Naast de literatuur (als uitgangspunt) zijn dat:
mythologie en religie 
architectuur
natuur

Beelden uit de mythologische serie.
Elk land, elk volk kent zijn mythologie. Het is een beeldvorm die vertelt over de ontstaansgeschiedenis van het land, de wereld en vaak ook de godsdienst. De mythologische figuren belichamen menselijke eigenschappen; goede en kwade (die in de mythes altijd met elkaar in strijd zijn). 

Architectuur
‘Castles in Spain’: mijn belangstelling en liefde voor architectuur dateert van de periode dat ik 6 jaar als docent verbonden was aan een particulier instituut voor Bouw-Kunst-Ontwikkeling. En passant volgde ik de colleges en deed mee aan de projectoefeningen.
De kleine, door de architectuur geïnspireerde objecten zijn een gevolg van die periode. Het zijn fragmenten van gebouwen; fragmenten van paleizen, tempels, kathedralen. Zij belichamen mijn verlangen tot bouwen – ook in overdrachtelijke zin – en mijn geboeidheid door voorbije, glorieuze culturen.
Het zijn mijn droomkastelen; mijn ‘Castles in Spain’.